رابط برنامه نویسی با api چیست؟ کاربرد api چیست؟ انواع پروتکل api چیست؟ انواع ای پی ای ها کدام ها هستند؟ برای دریافت پاسخ های خود تا پایان این مطلب از مجله برنامه نویسی سایت الکامکو همراه ما باشید.

API چیست؟

واسط برنامه نویسی کاربردی (API)، در واقع مخفف کلمه Application Programming Interface است که در این حالت یک برنامه دسترسی دیگر برای ارتباط برقرار کردن با هم فراهم می کند. API یک نوع برنامه مهم و ضروری برای فعالیت های ما در زمان کار با اینترنت و سایر دستگاه ها است.

هر نوع نرم افزاری که از آن استفاده می کنیم، معمولا از کدهایی مخصوص ساخته شده اند که هر کدام در برنامه نویسی کاربرد خاص خود را دارند. از زمانی که سیستم عامل ویندوز به وجود آمده است، انواع برنامه های کامپیوتری و کاربردی هم ساخته شده اند. تمامی این نرم افزارها به امکاناتی احتیاج دارند که کاربران بتوانند به آسانی با آنها ارتباط برقرار کنند که به این امکانات واسط برنامه نویسی کاربردی گفته می شود. در واقع API شامل کدهایی است که کاربران برای اینکه بتوانند آنها را به کار ببرند، نیازی به برنامه نویسی ندارند و از آنچه در رابط کاربری برنامه ایجاد شده است، برای رسیدن به اهداف خود استفاده می کنند.

برای مثال برنامه اینستاگرام دارای دوربین مخصوص نیست و زمانی که شما قصد دارید با این برنامه عکس بگیرید و آن را به اشتراک بگذارید، باید به سراغ دوربین اصلی بروید. در این مواقع برنامه اینستاگرام به دوربین اصلی متصل می شود و شما می توانید یک عکس مناسب را تهیه کنید. تمامی این فرایندها و ارتباط بین اینستاگرام و دوربین اصلی با استفاده از واسط برنامه نویسی کاربردی انجام خواهد شد. | برنامه نویسی چیست؟

کاربردهای رابط برنامه نویسی کاربردی

امروزه انواع برنامه های متنوع طراحی شده اند که برای کارایی بهتر آن از واسط کاربردی API استفاده می کنند. به همین دلیل در انواع گوشی های هوشمند و کامپیوتر ها این فرایند، کاربردهای بسیار زیادی دارد که عبارت است از:

• نرم افزارهای مربوط به دسکتاپ را تقویت خواهد کرد.
• در تمامی برنامه های مربوط به وب این فرایند وجود دارد.
• تمامی نرم افزارهای موجود در گوشی های هوشمند، با استفاده از API فعالیت خود را ادامه می دهند.
• این فرایند امکان توسعه برنامه ها را فراهم می کند و سرعت آنها را افزایش می دهد.
• کاربران به کدنویسی نیاز نخواهند داشت و بین برنامه‌های مختلف در گوشی هماهنگی به وجود می آورد.
• برنامه هایی که با استفاده از اینترنت کار می کنند، از این طریق به سرعت به اینترنت متصل می شوند.
• امروزه API ها در زندگی هم کاربرد دارند و لوازم مانند اتومبیل، درب منزل، ماشین ظرفشویی و تلویزیون را به یکدیگر وصل می کند.

 مزایای واسط برنامه نویسی کاربردی (API)

API در زمینه برنامه نویسی، کاربردها و مزایای بسیار زیادی دارد و به افراد کمک می کند که از بخش های از  قبل آماده شده، استفاده نمایند و دوباره کدنویسی نکنند. بعضی از موارد و برنامه ها هم وجود دارند که افراد با دانش خود قادر نیستند کدهای آن را وارد نمایند.

پس به عنوان یک برنامه‌ نویس و برای صرفه‌جویی در وقت، لازم است که دقت کنید API ها چگونه به کار می روند. در این صورت می توانید از برنامه های گوناگون در مواقع مختلف به راحتی استفاده نمایید. | مزایای برنامه نویسی چیست؟

انواع ای پی ای چیست؟

انواع ای پی ای را می توان به دسته های زیر تقسیم بندی کرد که عبارتند از:  

انواع API بر اساس نوع دسترسی

با توجه به نحوه منتشر شدن و اشتراک گذاری، رابط برنامه‌نویسی کاربردی (API) را بر اساس نوع دسترسی به سه دسته مختلف دسته بندی می کنند که هر کدام ویژگی ها و کاربردهای مخصوص به خود را دارند. انواع API عبارت است از:

• API خصوصی: این نوع API را برای تقویت انواع خدمات در سازمان ها تولید کرده اند. افراد توسعه دهنده در زمینه وب سایت ها از این نوع برنامه ها برای هماهنگی سیستم های مختلف استفاده می کنند. ممکن است که برنامه هایی وجود داشته باشد که برای تمامی افراد قابل دسترس باشند، در این مواقع API این امکان را برای افراد شرکت فراهم می نماید که دسترسی به آن را تنظیم کنند.
• API شراکتی: این مدل API ها به صورت آشکار تبلیغ خواهند شد، اما آنها را با شریک های تجاری به‌ اشتراک می‌ گذارند که توافق‌ نامه‌ را با ناشر امضا کرده‌ باشند. API های شراکتی برای هماهنگی یک برنامه در بین دو طرف مورد استفاده قرار می گیرد. شرکتی که به شرکا خود امکان دسترسی به اطلاعات را می دهد، می تواند به درآمد و سود بیشتری برسد.
• API عمومی: تمام افراد و با هر شرایطی می توانند از این مدل API ها استفاده کنند. افرادی که از این نوع API ها استفاده می نمایند، می توانند شاهد افزایش درآمد و سود خود باشند.

همچنین بخوانید: فریم ورک چیست؟ 

انواع API براساس نوع استفاده

رابط برنامه‌نویسی کاربردی (API) ها را می توان را بر‌اساس سیستم‌هایی که برایشان طراحی شده‌اند، به موارد زیر تقسیم بندی کرد:

API .1 پایگاه داده (Database)

APIهای پایگاه داده (Database) ارتباط بین برنامه کاربردی و سیستم مدیریت دیتابیس را امکان‌پذیر می‌کنند. توسعه‌دهندگان وب با نوشتن کوئری‌ها برای دسترسی به دیتا، تغییر جداول و… به کار با دیتابیس‌ها نیاز دارند. برای مثال، API دیتابیس دروپال ۷ (Drupal 7 Database API) به کاربران اجازه می‌دهد تا کوئری‌های یکپارچه را برای دیتابیس‌های مختلف، اعم از اختصاصی و متن‌باز بنویسند. مثال دیگر، API دیتابیس ORDS است که در Oracle REST Data Services تعبیه شده است.

API .2 سیستم‌عامل (OS)

این گروه از API‌ها نحوه استفاده اپلیکیشن‌ها از منابع و سرویس‌های سیستم‌عامل‌ها را تعریف می‌کنند. هر سیستم‌عامل مجموعه‌ای از APIهای خاص خود را دارد؛ مثلاً Windows API یا Linux API (ای‌ پی‌ آی فضای کرنل‌یوزر و ای‌ پی‌ آی داخلی کرنل).

اپل API رفرنس را برای macOS و iOS در داکیومنتی ارائه می‌دهد. ‌APIهای ساخت اپلیکیشن‌ها برای سیستم‌عامل دسکتاپ macOS اپل در مجموعه‌ابزارهای توسعه‌دهنده Cocoa گنجانده شده است. آن دسته از افرادی که برنامه‌هایی برای سیستم‌عامل iOS می‌سازند، از Cocoa Touch، نسخه اصلاح‌شده Cocoa، استفاده می‌کنند.

API .3 راه دور (Remote)

ای‌پی‌آی‌های راه دور (Remote) استانداردهای تعامل را برای اپلیکیشن‌های در‌حال‌اجرا روی ماشین‌های مختلف تعریف می‌کنند. به‌عبارت‌دیگر، محصول نرم‌افزاری به منابع واقع در خارج از دستگاهی دسترسی می‌یابد که آن‌ها را درخواست می‌کند. از‌آن‌جا‌که دو برنامه کاربردی از‌راه‌دور ازطریق یک شبکه ارتباطی، به‌ویژه اینترنت، به‌هم متصل هستند، اکثر API‌های ریموت بر‌اساس استانداردهای وب نوشته شده‌اند. Java Database Connectivity API و Java Remote Method Invocation API دو نمونه از رابط‌های برنامه‌نویسی برنامه از ریموت هستند.

همچنین بخوانید » آموزش زبان Kotlin | همچنین بخوانید » آموزش برنامه نویسی فلاتر

API .4 وب (Web)

این کلاس API رایج‌ترین نوع ای‌پی‌آی‌هاست. API‌های وب داده‌های قابل‌خواندن به‌وسیله ماشین و انتقال عملکرد را بین سیستم‌های مبتنی‌بر وبی ارائه می‌کنند که معماری کلاینت‌سرور را نشان می‌دهند. این APIها عمدتاً درخواست‌ها را از اپلیکیشن‌های وب دریافت می‌کنند و با استفاده از پروتکل پاسخ را از سرورها HTTP ارائه می‌دهند.

توسعه‌دهندگان وب می‌توانند از API‌های وب برای گسترش عملکرد برنامه‌ها یا وب‌سایت‌هایشان استفاده کنند. به‌عنوان مثال، ای‌پی‌آی Pinterest با ابزارهایی برای اضافه‌کردن دیتای کاربران پینترست، مانند تابلوها یا پین‌ها به یک وب‌سایت ارائه می‌شود. مثال دیگر، ای‌پی‌آی Google Maps است که امکان افزودن نقشه با موقعیت مکانی سازمان را فراهم می‌کند. اکثر کسب‌وکارها از بیش از یک API برای اتصال برنامه‌ها و اشتراک‌گذاری اطلاعات استفاده می‌کنند. برخی نیز به ابزار مدیریت API برای کمک به کنترل و توزیع و تجزیه‌و‌تحلیل API‌های مختلف نیاز دارند.

همچنین بخوانید: کدنویسی تمیز چیست؟  | مفسر برنامه نویسی چیست؟

چگونه برای سایت خود API را ایجاد کنیم؟

اکثر افراد تصور می کنند که نوشتن یک API برای یک سایت کار دشواری است؛ اما در صورتی که با آن آشنایی داشته باشید، چندان سخت نخواهد بود. ایجاد API بسیار راحت تر از نوشتن برنامه مورد نیاز برای یک سایت است؛ زیرا در API باید آدرس درخواستی و اطلاعات با ساختاری که از قبل مشخص شده اند به عنوان یک پاسخ در سایت وارد شوند. بعضی اوقات قسمت هایی از یک وبسایت فقط برای کاربرانی که احراز هویت شده اند در دسترس خواهد بود. در API هم این امکان فراهم شده است که همه یا قسمتی از آن برای کاربرانی در دسترس باشد که احراز هویت انجام داده اند.

API ها به جای نام کاربری از یک کلید مثلا ۵۰ کاراکتری به نام API key استفاده می‌کنند که تشخیص آن امکان پذیر نیست و در این مواقع، رمز از برنامه ها حفاظت می کند. گاهی اوقات با API key های متنوع، قادر خواهید بود که نظارت و کنترل بهتری بر روی برنامه های استفاده‌ کننده از API داشته باشید و در صورت نیاز موردهای مشکوک را غیر فعال کنید.

همچنین بخوانید» آموزش اندروید استدیو | نحوه نصب اندروید استودیو | نرم افزار اندروید استودیو برای اندروید

پروتکل API چیست و چه کاربردی دارد؟

هدف از پروتکل API، استاندارد‌کردن تبادل داده بین سرویس‌های وب است. در این‌جا، منظور از استانداردسازی توانایی سیستم‌های متنوعِ نوشته‌شده به زبان‌های برنامه‌نویسی مختلف یا اجرا روی سیستم‌عامل‌های گوناگون یا استفاده از فناوری‌های مختلف برای برقراری ارتباط یکپارچه با یکدیگر است.

Remote Procedure Call (RPC) .1

APIهای وب ممکن است به اصول تبادل منابع براساس فراخوانی ریموت پایبند باشند. این پروتکل تعامل بین اپلیکیشن‌های مبتنی‌بر سرویس کلاینت‌سرور را مشخص می‌کند. برنامه (کلاینت) داده یا عملکرد را از برنامه (سرور) دیگری که در کامپیوتر دیگری در شبکه قرار دارد، درخواست و سرور پاسخ مورد‌نیاز را ارسال می‌کند.

همچنین، RPC به‌عنوان ساب‌روتین یا کال فانکشن شناخته می‌شود. SOAP یکی از دو راه اجرای RPC است.

Service Object Access Protocol (SOAP) .2

طبق تعریف مایکروسافت، SOAP پروتکلی سبک برای تبادل اطلاعات ساختاریافته در محیطی غیرمتمرکز و توزیع‌شده است. به‌طورکلی، این پروتکل شامل قوانین سینتکس برای پیام‌های درخواست و پاسخ‌های ارسالی اپلیکیشن‌های وب است. APIهایی که با اصول SOAP مطابقت دارند، پیام‌های XML را بین سیستم‌ها ازطریق HTTP یا پروتکل SMTP برای انتقال Mail فعال می‌کنند.

XML (مخفف Extensible Markup Language) قالب متنی ساده و بسیار انعطاف‌پذیری است که به‌طور گسترده برای ذخیره و تبادل داده ازطریق اینترنت یا شبکه‌های دیگر استفاده می‌شود. XML مجموعه‌ای از قوانین را برای رمزگذاری اسناد در قالبی تعریف می‌کند که هم انسان و هم ماشین می‌توانند بخوانند. اسناد متنی XML حاوی تگ‌های Self-Descriptive از اشیای داده است که باعث می‌شود آن‌ها به‌راحتی خواندنی باشند.

SOAP بیشتر با نرم‌افزارهای مبتنی‌بر وب سازمانی برای اطمینان از امنیت داده‌های ارسالی استفاده می‌شود. API‌های SOAP در میان ارائه‌دهندگان درگاه‌های پرداخت (Payment Gateways)، مدیریت هویت (Identity Management)، مدیریت ارتباط با مشتری (CRM) و نیز خدمات مالی و مخابراتی ترجیح داده می‌شوند. API عمومی پی‌پال (PayPal)‌ یکی از انواع معروف پروتکل SOAP است.

Representational State Transfer (REST) .3

سال ۲۰۰۰، روی فیلدینگ، دانشمند علوم کامپیوتر، اصطلاح REST را در پایان‌نامه‌اش مطرح کرد. برخلاف SOAP که یک پروتکل است، REST یک سبک معماری نرم‌افزاری با محدودیت‌هایی برای ساخت برنامه‌هایی است که روی HTTP اغلب خدمات وب کار می‌کنند. شبکه جهانی وب رایج‌ترین تحقق و کاربرد این سبک معماری است.

همچنین بخوانید: سایت های فریلنسری برنامه نویسی | معرفی سایت برای گرفتن پروژه های برنامه نویسی | سایت های تمرین برنامه نویسی 

 سخن پایانی درباره واسط های برنامه نویسی کاربردی

رابط برنامه نویسی با api چیست؟ واسط برنامه نویسی کاربردی (API) یک نوع برنامه است که امکان دسترسی دو نوع نرم افزار به یکدیگر را فراهم می کند. در این مواقع توسعه دهندگان از واسط برنامه نویسی با اهداف تجاری خاص در یک شرکت استفاده می کنند. در واقع صاحبان شرکت ها با دسترسی به این برنامه و محدود کردن آنها می توانند به سمت پیشرفت و درآمد بیشتر حرکت کنند.